Mabet, tanrının hazır bulunduğu yer olarak düşünüldüğünden, ölüm anları yaklaşan yaşlılar ve hastalar mabetlere götürülür çünkü tanrının huzurunda ölmek Konfüçyanizm’de büyük saadet olarak kabul edilir. Konfüçyanizm’de en meşhur kutsal mekânlar, Konfüçyüs’ün doğum yeri olan Shandong eyaletinin Kufu kentinde bulunan Çin’deki “İlk Tapınak” olarak bilinen Konfüçyüs Tapınağı, Konfüçyüs konutu ve Konfüçyüs’ün, ailesinin ve soyluların mezarının olduğu yerdir. Konfüçyüs Tapınağı Çin’deki en önemli ve en büyük Konfüçyüs’ü anma yeridir. Günümüzde bu yerler UNESCO tarafından Dünya Kültür Mirasları Listesi’ne alınmıştır. (http://turkish.cri.cn/chinaabc/chapter22/chapter220109.htm)
Kufu kentinde bulunan İlk Tapınak Çin’deki en meşhur ibadet yerleri Pekin’deki imparatorluk mabetleridir. Bunlar, 15. yüzyılda inşa edilmiş modern yapılardır fakat 1911’de imparatorluğun çöküşünden sonra ibadet amacıyla kullanılmamaktadır. (Ahmet Güç, “Mâbed”, TDV İslam Ansiklopedisi, C 27, s. 278.) Konfüçyanizm’de tanrının doğum günü olarak her yıl aynı günde kutlanan mabet şenliği vardır. Bu şenlikte mabede gece-gündüz insanlar gelir, davul ve çanlar çalar, çeşitli patlayıcılar atarak eğlenirler. Yeni yılda mabetler, dini tasvirler ve evler temizlenerek pis ve kötü ruhların kovulduğu ve etkisiz hâle getirildiğine inanırlar.