Çevremize baktığımızda canlı ve cansız milyonlarca varlık görürüz. Dağlar, denizler, bitkiler, hayvanlar, insanlar, Güneş, Ay ve yıldızlar gözle görebildiğimiz varlıklardandır. Bazı şeyleri ise gözümüz dışındaki duyu organlarımızla algılarız. Örneğin bir çiçeğin kokusunun nasıl olduğunu koklayarak, yemeğin tuzunun bulunup bulunmadığını tadarak, bir cismin sert ya da yumuşak olduğunu dokunarak anlarız.
Evrende duyu organlarımızla algıladıklarımızın yanı sıra algılayamadığımız varlıklar da bulunur. Melekler, cinler bu tür varlıklardandır. Bizler gözümüzle göremesek de meleklerin ve cinlerin varlığına inanırız. Çünkü kutsal kitabımız Kur’an’da Yüce Allah (c.c.)* meleklerden ve cinlerden söz etmiştir. Bizler Müslüman olarak Kur’an’da bahsedilen her şeyin Allah’ın sözü ve doğru olduğuna inanırız.
İnsanların, göremedikleri hâlde var olduğunu kabul ettikleri pek çok şey vardır. Örneğin akıl, ruh, acı, şefkat, merhamet, sevgi bunlardan birkaçıdır. Ses dalgaları, elektrik akımı, hava ve havayı oluşturan gazlar da gözle görülmeyen, ancak var olduğu inkâr da edilemeyen varlıklardandır. Öyleyse bir şeyin varlığına inanmak için onun mutlaka gözle görülmesi ya da diğer duyu organlarıyla algılanması şart değildir.