Nakşibendilik, Muhammed Bahauddin Nakşibend’in (öl. 1389) görüş ve düşüncelerine dayanan tasavvufi yorum biçimlerinden biridir. Muhammed Bahauddin Nakşibend, Buhara yakınlarındaki Kasr-ı Ârifan köyünde doğmuş yine aynı köyde vefat etmiştir.
Muhammed Bahauddin Nakşibend Buhara’nın tanınmış âlim ve mutasavvıflarından dersler almış, ilim öğrenmiştir. O, alçak gönüllü bir insandı. Haramlardan titizlikle sakınır, hediyeleşmeye önem verirdi. Kendisine getirilen hediyeleri karşılıksız bırakmazdı. Misafirlere saygı gösterirdi. 
Muhammed Bahauddin Nakşibend, içinde yaşadığı çevrede âlim ve takva sahibi bir kişi olarak tanınmıştır. Güzel ahlakı, sade yaşamı benimseyen ve dünya malına fazla değer vermeyen bir kişi olarak toplumda sevilip saygı görmüştür.
Nakşibendiliğe göre insan, günlük işlerini yapmalı, sorumluluklarını tam olarak yerine getirmeli, dünya nimetlerinden de faydalanmalıdır. Ancak bunları yaparken Yüce Allah’a karşı görevlerini de asla ihmal etmemelidir. Allah’ı çokça zikretmeli, onu hiçbir zaman hatırından çıkarmamalıdır. İbadetlere devam etmek, her işte Allah’ın rızasını gaye edinmek, kin, nefret ve düşmanlıktan uzak durmak Nakşibendilikte en çok önem verilen hususlardandır.
Allah’ı çok zikretmek, dinin emir ve yasaklarına titizlikle uymak, dünya malına karşı hırslı olmamak, bütün canlılara iyilik etmek, hayır işlerine yönelmek Nakşibendilikte en çok tavsiye edilen davranışlardandır.