Yahudi kutsal metinlerinde sistemli bir şekilde inanç esasları yer almamaktadır fakat Tevrat’taki On Emir bütün Yahudilerce kabul görmüştür.
On Emir’de Tanrı’ya imandan bahsedilirken peygamber, melek, ahiret, kitap veya kadere inanmak Tevrat’ta açık bir şekilde ifade edilmemiştir. Musa b. Meymun4 XII. yüzyılda Yahudiler için bir inanç sistemi belirlemiş, bu sistemin yapısını belirlerken de Hıristiyanlık ve İslam’daki inanç sisteminden yararlanmıştır.
Yahudi inanç sisteminin esasları şunlardır:
1. Tanrı var olan her şeyi yaratmıştır ve onlara hükmetmektedir.
2. Tanrı birdir ve Ondan başka Tanrı yoktur.
3. Tanrı bir cisim değildir ve hiçbir şekilde tasvir edilemez.
4. Tanrı, ezelî ve ebedîdir.
5. İbadet, sadece Tanrı’ya mahsustur; O’na ortak koşulamaz.
6. Peygamberlerin bütün sözleri haktır.
7. Efendimiz Musa’nın peygamberliği gerçektir. O, kendisinden önce ve sonra gelen bütün peygamberlerin en büyüğüdür.
8. Elimizde olan Tevrat, tamamıyla, Tanrı tarafından Musa’ya verilenin aynısıdır.
9. Tevrat değiştirilmeyecektir ve gelecekte Tanrı başka bir Tevrat da göndermeyecektir.
10. Tanrı, insanın bütün işlerini ve düşüncelerini bilir.
11. Tanrı, emirlerini yerine getirenleri mükâfatlandırır, ihlal edenleri cezalandırır.
12. Mesih gelecektir; geciktiği hâlde her gün onun gelmesini bekleyeceğim.
13. Tanrı’nın bildiği bir zamanda, ölümden sonra dirilme gerçekleşecektir.
Yahudiliğin kutsal metinleri, yazılı ve sözlü olmak üzere iki kısımdan oluşur. Yazılı kutsal metinler Tanah adıyla anılmaktadır. Tanah; Tevrat (Tora), Peygamberler (Neviim) ve Kitaplar (Ketuvim) bölümünden oluşmaktadır. Bu kitaplardan Tevrat’ın Hz. Musa’ya verildiğine inanılmaktadır. Tevrat, âlemin yaratılışından Hz. Musa’nın ölümüne kadar olan olayları ve Tanrı’nın Hz. Musa’ya gönderdiği dinî kanunları içermektedir. Tanah’ın diğer iki bölümü olan Peygamberler ve Kitaplar’da ise İsrailoğullarının Hz. Musa’dan sonraki tarihleri ile diğer İsrail peygamberlerine gönderilen vahiyler yer almaktadır. Hz. Davud’a atfedilen Mezmurlar (Zebur), Kitaplar bölümünde yer alır.
Yahudiler bu kitapların Tanrı tarafından vahyedildiğine inanmaktadırlar. Sözlü metinler, Tanah’ın tefsirleridir. Bunlar da Mişna ve Talmud’dur. Bunlara sözlü denmesinin nedeni şifahî (sözlü) olarak nakledilmeleridir. Daha sonra kaybolmalarından korkulduğu için yazılı hâle getirilmişlerdir. Yahudilik inancına göre Talmud’un otoritesini kabul etmeyenler küfür işlemiş sayılırlar. (Baki ADAM, “YAHUDİLİK”, Yaşayan Dünya Dinleri, s. 222.) Yahudilikte peygamberlik inancı vardır. Bütün insanlığı aydınlatmak, uyarmak, mutlu kılmak için Tanrı, İsrailoğullarını seçmiştir. Bütün Yahudi peygamberler de bu sebeple gönderilmiş ve seçilmişlerdir. Tanrı insanları aydınlatmak için nebiler görevlendirmiştir. Nebi, İbranicede kendisine görev verilen, çağırılan kimse anlamına gelir. Yahudilikte ilk peygamber Hz. İbrahim, en büyük peygamber Hz. Musa’dır çünkü Tora ona verilmiş ve Yahudileri, Firavun’un zulmünden kurtarmıştır. Son peygamber ise Malaki’dir. (Günay TÜMER-Abdurrahman KÜÇÜK, Dinler Tarihi, s. 248.)
Yahudiler, Hz. Davud ve Hz. Süleyman’ı bir peygamberden ziyade kral olarak kabul ederler. Hz. İsa ve Hz. Muhammed’i ise peygamber olarak kabul etmezler. Yahudilik inancından başka kavimlere gönderilmiş peygamberler Tevrat’ta bahsedilir. Ayrıca Sarah, Miryam, Deborah, Hannah, Abigail, Hulda, Ester gibi kadın peygamberlerin isimleri de Kutsal Metinlerde yer alır. (Eldar Hasanov, “Yahudilikte Peygamberlik Geleneği”, son peygamber.info.) Ölümden sonra dirilme, Yahudi kutsal metinlerinde iki yerde anlatılmasına rağmen bir iman esası olarak bahsedilmez. Ahiret inancı ise Musa b. Meymun’dan sonra inanç esasları arasında yer almıştır. Günümüz Yahudi mezhepleri arasında cehenneme inanmayanlar da vardır. Kendilerini seçilmiş millet olarak gören Yahudilerin en önemli inançlarından biri de mesih5 inancıdır. Hz. Davud güçlü bir kral olduğu için mesihin de Hz. Davud’un soyundan geleceğine inanırlar.