Âlemlerin Rabb’i olan Allah (c.c.), kullarını doğru yola iletmek, hidayete çağırmak üzere tarih boyunca birçok peygamber göndermiştir. Rabb’imiz (c.c.), peygamberlerinden bazılarına, emir ve yasaklarını ihtiva eden ilahi kitaplar indirmiştir. Bunlara ilahi kitap denilmesinin sebebi, söz konusu kitapların Cenab-ı Allah (c.c.) tarafından gönderilmesi ve ilahi vahiyleri içermesidir.
Allah tarafından gönderilen kitapları ikiye ayırarak ele alabiliriz:
a) Suhuf: Suhuf kavramı, sayfa kelimesinin çoğulu olup sayfalar anlamına gelmektedir. Yüce Allah’ın (c.c.) dört büyük kitaptan ayrı olarak Cebrail (a.s.) aracılığıyla bazı peygamberlerine gönderdiği dinî emirlere ve bu emirleri içeren sayfalara suhuf denilmektedir.
Suhuflar; Hz. Âdem’e (a.s.) 10 sayfa, Hz. Şit’e (a.s.) 50 sayfa, Hz. İdris’e (a.s.) 30 sayfa, Hz. İbrahim’e (a.s.) 10 sayfa gönderilmiştir.
b) İlahi kitaplar: Kur’an-ı Kerim’de ismi geçen ilahi kitaplar dört tanedir.
➤ Tevrat: Yahudilerin kutsal kitabıdır. Tevrat Hz. Musa’dan sonra Yahudiler tarafından tahrif edilmiş, aslını koruyamamıştır. Yahudiler Tevrat’a “Tora” ismini verirler. Kur’an-ı Kerim’de Tevrat’la ilgili ayetler vardır. Bunlardan birinde şöyle buyrulur: “Biz, içinde doğruya rehberlik ve nur olduğu hâlde Tevrat’ı indirdik. Kendilerini (Allah’a) vermiş peygamberler onunla Yahudilere hükmederlerdi…”(Mâide suresi, 44. ayet.) Tevrat’a Ahd-i Atik (Eski Sözleşme) de denilmektedir. Tevrat’ta Hz. Musa (a.s.) ve kavminin yaşadığı olaylar önemli yer tutar. Ayrıca bu kitapta dinî ve ahlaki emirler, yasaklar yer alır. İslam müfessirlerinin ve araştırmacılarının tespitine göre Tevrat, Hz. Musa’ya (a.s.) indirildiği hâlini muhafaza edememiştir. (Günay Tümer, Abdurrahman Küçük, Dinler Tarihi, s. 22-223; Osman Cilacı, Günümüz Dünya Dinleri, s. 71; Baki Adam, TDVİA “Tevrat” maddesi, C 41, s. 44; MEB Dinî Terimler Sözlüğü, s. 366.)
➤ Zebur: Hz. Davut’a (a.s.) vahyedilmiştir. Tevrat gibi Zebur da Yahudilerin kutsal kitabıdır. Ahd-i Atik’in içinde, Mezmurlar adıyla ayrı bir bölüm olarak yer almaktadır. Zebur’da genel olarak ilahiler, yakarışlar, ahlaki öğütler yer alır. (Günay Tümer, Abdurrahman Küçük, Dinler Tarihi, s.223; 226; Salime Leyla Gürkan, TDVİA “Zebur” maddesi, C 44, s. 171-173; MEB Dinî Terimler Sözlüğü, s. 398.)
➤ İncil: Hz. İsa’ya (a.s.) vahyedilmiştir. İncil’e, Ahd-i Cedid (Yeni Sözleşme) de denir. Bu kitap İngilizce “Holy Book (Kutsal Kitap)” olarak da isimlendirilir. Hz. İsa’dan (a.s.) sonra onun havarileri tarafından kaleme alınmıştır. İncil Hz. İsa’dan yıllar sonra yazıya geçirilmiştir. İncil Yüce Allah’tan (c.c.) geldiği şekliyle günümüze kadar ulaşmamıştır. Tarihî süreç içinde birçok değişikliğe uğramıştır. Günümüzde Hristiyanların resmen kabul ettiği dört İncil bulunmaktadır. Bunlar, yazarlarının adıyla anılan Matta, Markos, Luka ve Yuhanna İncilleridir. Dinimize göre(MEB Dinî Terimler Sözlüğü, s. 169.) Tevrat, Zebur ve İncil’in Allah’tan (c.c.) indirildiği şekline inanmak farzdır.
➤ Kur’an-ı Kerim: Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed’e (s.a.v.) indirilen Kur’an-ı Kerim, ilahi kitapların sonuncusudur ve en mükemmelidir. Biz Müslümanların kutsal kitabıdır. Kur’an-ı Kerim, kendisinden önce gönderilen ilahi kitapların hükümlerini ortadan kaldırmıştır. Bu sebeple yeryüzündeki bütün insanların, yüce kitabımıza inanması, onun içindeki hükümleri hayatında uygulaması gerekmektedir.
Kur’an-ı Kerim tamamen Allah’ın (c.c.) sözlerinden oluşur ve ona, Hz. Peygamber (s.a.v.) de dâhil olmak üzere hiçbir insanın sözü karışmamıştır.
Kendisini sözlerin en güzeli olarak nitelendiren (Zümer suresi, 23. ayet.) Kur’an, Allah (c.c.) tarafından Peygamberimiz’e (s.a.v.) vahyedilmiştir. Bu durum bir ayette, “Bu kitabın, âlemlerin Rabb’i tarafından indirilmiş olduğunda asla şüphe yoktur.” (Secde suresi, 2. ayet.) buyrularak açıklanmaktadır.