Müslümanın edepli davranışlarının kaynağı Yüce Allah’a duyduğu derin saygı, sevgi ve minnettir. Müslüman; kendisini yaratan, peygamberler göndererek bu dünyada onu yalnız bırakmayan, sayısız nimetler vererek yaşatan Yüce Allah’a karşı gelmekten hayâ eder, edepten ayrılmaz.
Müslümanın Yüce Allah’a karşı ilk sorumluluğu O’na inanmak, güvenmek ve kulluk etmektir. Yüce Allah “Müminler o kimselerdir ki, Allah’ın adı anıldığında yürekleri titrer, kendilerine Allah’ın ayetleri okunduğunda bu onların imanlarını arttırır. Onlar yalnızca rablerine güvenirler.”12 buyurarak bu sorumluluğumuza dikkat çekmektedir.
Müslüman, sevgiyi var edenin de kendisine bu duyguyu lütfedenin de Yüce Allah olduğunu bilir. Bu yüzden Allah’ı (c.c.) hiçbir zaman yarattıklarına denk tutmaz ve O’nu her şeyden çok sever. Kur’an’da “İnsanlardan kimileri vardır ki, Allah’tan başka bazı varlıkları Allah’a denk ilahlar sayar da bunları Allah’ı sever gibi severler. İman edenler ise en çok Allah’ı severler…”13 buyrularak bu sevgiye değinilmiştir. Müslüman, sevgisini Allah’ın (c.c.) emir ve yasaklarına uyarak göstermeye çalışır. Hata yaptığını anladığında hemen pişman olur ve tövbe eder. Bir daha aynı hatayı yapmamak için elinden geleni yapar. Yüce Allah’ın merhametli ve bağışlayıcı olduğunu bilir ve O’na sığınır. Müslüman, Yüce Allah’ın her zaman kuluyla beraber olduğunun farkındadır. Yalnız ona kulluk eder ve sadece ondan yardım diler.14
12 Enfâl suresi, 2. ayet.