Evren ve evrendeki varlıklar Allah tarafından mükemmel bir düzen içinde, kusursuz biçimde yaratılmıştır. Bundan dolayı kâinatta tesadüfe yer yoktur. Varlıklar arasında mükemmel bir ölçü ve ahenk, olaylar arasında da sebep-sonuç ilişkisi vardır.
Uzay boşluğunda bulunan milyarlarca yıldız, gezegen milyonlarca yıldır birbirine çarpmadan, bir düzen içinde ve kendi yörüngesinden sapmadan hareketini sürdürmektedir. Dünya hem kendi ekseni hem de Güneş çevresinde belirli bir hızla dönmektedir. Dünya’nın kendi ekseni etrafında dönmesiyle gece ve gündüz, Güneş çevresinde dönmesiyle de mevsimler oluşmaktadır. Gece ve gündüz ile mevsimler, şaşmaz bir düzen içinde sürekli olarak birbirini takip etmektedir. Güneş her zaman doğudan doğmakta, batıdan batmaktadır.
“Güneş de kendi yörüngesinde akıp gitmektedir. Bu, mutlak güç sahibi, hakkıyla bilen Allah’ın takdiri (düzenlemesi) dir. Ay’ın dolaşımı için de konak yerleri (evreler) belirledik. Nihayet o, eğrilmiş kuru hurma dalı gibi olur. Ne Güneş Ay’a yetişebilir ne de gece gündüzü geçebilir. Her biri bir yörüngede yüzmektedir.” Yâsîn suresi, 38-40. ayetler.
Dünya’nın Güneş’e uzaklığı yaklaşık 150 milyon kilometredir. Eğer bu mesafe %5 daha fazla olsa dünya soğur, su döngüsü olumsuz etkilenir ve gezegenimiz buzul çağına dönerdi. Şayet Dünya ile Güneş arasındaki uzaklık %5 eksik olsa su döngüsü yine olumsuz etkilenir, Dünya kavrulur, aşırı sıcak yüzünden yaşam sona ererdi.(Evren, s. 26-27.)
Atmosferde %78 azot, %21 oksijen, %1 ise diğer gazlar vardır ve bu oranlar, yeryüzünde hayatın devamı için gereken miktarlara karşılık gelmektedir. Oksijenin %1 oranında artması, bir yıldırımın orman yangını çıkarma ihtimalini %70 artırmaktadır. Atmosferdeki oksijen miktarı mükemmel bir sistem sayesinde korunmaktadır. Hayvanlar devamlı oksijen tüketip kendileri için zararlı olan karbondioksit üretmektedir. Bitkiler ise bunun tam tersini yapmakta, karbondioksiti oksijene çevirerek hayatın devamını sağlamaktadır. Bu döngü sayesinde her gün bitkiler tarafından milyonlarca ton oksijen üretilerek atmosfere salınmaktadır.(Evren, s. 34-35.)
Yeryüzünde her biri farklı özelliklere sahip binlerce canlı türü bulunmaktadır. Her canlı kendi hayatını devam ettirebilecek organlara sahip kılınmıştır. Dünyamızda doğa her mevsim ayrı bir güzelliğe bürünmektedir. Sonbaharda ağaçların yaprakları dökülmekte, sararmakta, ilkbaharda ise tabiat yeniden canlanmakta, yemyeşil bir görüntüye bürünmektedir. Aynı topraktan, farklı renk, tat ve özelliğe sahip ürünler yetişmektedir. Yağmur ve karın yağması, rüzgârın esmesi gibi olaylar belirli yasalar çerçevesinde meydana gelmektedir. Bütün bu örnekler, evrende her şeyin dengeli, ölçülü ve bir düzen içinde yaratıldığını göstermektedir. Kur’an’da, “Göğü Allah yükseltti ve dengeyi o koydu.”(Rahmân suresi, 7. ayet.) buyrularak kâinatta var olan dengenin Allah tarafından konulduğu belirtilmektedir.